Yanyana geldikçe daha uzak,
Birlikteyken daha kimsesiz,
Bir ağrı sızım sızım yeri belirsiz..
O da yalnız,
Ben de yalnız..
Acılar tütüyor bacamızdan,
Görünmeyen taş duvarlar örmüşüz,
Duvar olduk kendimize kendimiz,
Ne yana dönsek,
Kendimize çarparız..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder